Gekke tijden. Een rozelaar die eind november via 5 knoppen nog leven perst in mijn tuin. En dankzij mijn job: ontdekken dat de nieuwe generatie wijnmakers klaar staat. Vanmiddag mocht ik wijnen serveren en proeven van een paar young guns, bij Jublou Wijnen. Is Jonas de naam bij uitstek van jonge twintigers bij ons, is het Alessandro rond de Mediterranean. Alessandro Mauro had geen flessen van zijn ouders mee, enkel die van zichzelf uit Piemonte. Alessandro uit Sicilië idem: het eiland heeft geweldige klimaatuitdagingen en daar walsen de jongeren mooi over. Hij verdedigde met trots de flessen die zijn ouders nog steeds maken, daar tegen de Etna op noordoostelijke hellingen. Zijn eigen twee cuvées waren van een andere orde: fijn, breed, complex, speels, een grote toekomst tegemoet. Zei ik eerder dat ik een onmetelijke bewondering heb voor de jongeren, de nieuwe generatie die onze oude maatschappij onderuit haalt? Bij deze.
